19. yüzyılın ortalarında gelişmeye başlayan Yahudi burjuvazisi, geleneksel Yahudi mahallelerini terk ederek yeni bir yerleşim bölgesi kurmuştur. Bu bölge, şimdi Karataş semti olarak bilinen körfezin güney sahili ve tepeleriydi. Bu alandaki kademeli nüfus artışı ile mevcut sinagoglar yetersiz kalmıştır.

Yeni ve daha büyük bir sinagog inşa etmek için Sultan II. Abdülhamid’e başvuru yapılmıştır. Sultan’ın fermanı üzerine Bet İsrael Sinagogu’nun yapımına 15 Mart 1905’te başlanmış ve 1907’de ibadete açılmıştır. Ancak ekonomik sıkıntı iç dekorasyonunun tamamlanmasını geciktirmiş ve sinagog bugünkü durumunu ancak 1950’de almıştır.

Bet İsrael, İzmir’in en büyük, en görkemli ve törensel sinagogudur. Ancak yapı tarzı ve oturma düzeni ile sinagog, özellikle geleneksel İzmir tarzından farklıdır. Merkezi bir planla inşa edilmemiştir, ancak başından beri çifte Teva (dua okuma kürsüsü) uygulaması olmuştur. Bina arsasının konumu nedeniyle, Ehal (Tevrat rulolarının saklandığı dolap) doğu duvarı yerine güney duvarına yerleştirilmiştir.

Başlangıçta sinagogun büyük bir kubbe ile örtülmesi düşünülmüş, ancak ekonomik sıkıntı nedeniyle daha küçük, merkezi bir kubbeye sahip olmuştur. İtalyan sinagoglarını anımsatan Bet İsrael Sinagogu’nun ahşap işleri, İtalyan usta işçilerin masif maunları kullanılarak yapılmıştır.

Bet İsrail Sinagogu iki katlıdır. Alt kat erkeklere ayrılmışken, üst kat kadınlar bölümü olarak yapılmıştır. Günümüzde, üst katta dini objeler, belgeler ve fotoğraflardan oluşan küçük bir sergi salonu bulunmaktadır.