Hahambaşı Hayim Palaçi’nin oğlu olan Avraham Palaçi, aynı zamanda seçkin bir haham ve din bilginiydi. Hayim Palaçi’nin ölümünden dört ay sonra İstanbul hahamı, Manisa baş hahamı Yosef  Hakim’i İzmir hahambaşı olarak atadı. Bu atamada etkili olan, Hakim  taraftarı küçük bir azınlıktı. İzmir Yahudi nüfusunun  dörtte üçü bu atamaya karşı çıktı. İtirazlarının temelini Hakim’in  Yahudi okullarında dil öğretilmesine karşı çıkması oluşturdu. İzmir’de yaşayan  birkaç Fransız, İngiliz ve İtalyan asıllı Yahudil yerel konsoloslukları aracılığı ile  15.000 İzmir Yahudisinin tarafından imzalanan ve Palaçi’nin haham olarak atanmasını talep eden bir dilekçeyi padişaha gönderir . İtalyan konsolosu, İstanbul’daki büyükelçisi ve İsmail Paşa ile gerekli adımları atarak talebin yerine getirilmesini sağlar. Ağustos 1869’da Yosef Hakim görevden alındı ​​ve ertesi yıl 1870’te Palaçi, İzmir halkının Hahambaşısı  olarak atandı ve bu görevde yaklaşık 30 yıl görev yaptı. Palachi, İbranice ve Ladino’da bir çok eser yazdı:

Shama Avraham (Selanik, 1850), responsa; Berakh et Avraham (Selanik, 1857), Shemo-Avraham (2 vols., 1878–96), VaYikra Avraham (1884); Va-Yashkem Avraham (1885), Va-Ya’an Avraham (1886), responsa; Avraham Anokhi, studies on the Torah (1889); Avraham Ezkor and Yemaher Avraham (1889): Ve-Avraham Zaken (1899), Ve-Hokhi’aḥ Avraham (2 vols., 1853–62).